MY PRECIOUS

De bakker, de Wallet en de ring.

Of ik het brood gesneden wil of zelf zou snijden. Ik neem de hele bol wel mee.

“Lekker rustiek” glimlacht de bakker.

Bij gebrek aan Portemonnee probeer ik weer eens te Wallet op mijn telefoon.

“O , het werkt! Roep ik verrast. Het gaat steeds sneller!”

Dacht aan toen ik in de kroeg werkte en me verbaasde waarom iedereen met een telefoon bij het pin apparaat stond. Toen we eenmaal het pin apparaat hadden. Ook daar waren we in de kroeg laat mee. Helemaal niet erg.

De bakker en ik hebben het samen over de Wallet en dan over de iPhone.

“Ja. Er kan steeds meer op. Toch wel handig als je je telefoon niet bij hebt. Want je ov-kaart, je identiteitskaart, je wallet …”

Ik pak mijn rustieke bol en zeg:

“Ja, het wordt zo steeds ‘waardevoller’. Dat ding, Dat I, me, myself, Mine!

Waar we al zo aan vast zit geklonken en in zijn verzonken en steeds minder van op kijken om te zien wat er in de wereld om je heen gebeurd.

Gebogen hoofden, Mad World.

Bij het verlaten van de bakker zeg ik op de valreep en de drempel dat de Lord of the Rings eigenlijk zijn tijd ver vooruit was.

Uiteraard, de thematiek van de ring zal veel uitleg hebben, en ook vaak het kwaad.

“ My Precious” fluisteren de bakker en ik in koor .

The phone that “rules them all”

Is een vergelijking waardig dacht ik.

Het rustieke brood smaakt heerlijk.